vrijdag 25 september 2009

Keizerlijk Bezoek


Frans Josef de Keizer van Oostenrijk was jarig. Zijn zich aan de Noordwijkse kust verpozende onderdanen woonden, om hem te dienen, de mis in de Parochiekerk van Sint Jeroen bij. De families Auersperg en Esterhazy van Oostenrijks-Hongaarse afkomst. Sjiek! Te hopen is wel dat ze een flinke donatie voor de Parochie hebben achtergelaten. Daarover schrijft de krant verder niet!

zaterdag 19 september 2009

Kip zonder kop


De Jeroensfeesten van dit jaar zijn weer voorbij.
We gaan weer over tot de orde van de dag.Maar dan vinden we een nieuwe reden om tot Sint Jeroen te bidden.
"Laten we Sint Jeroen aanroepen als we er even ons hoofd niet meer bij hebben, als we de kluts kwijt zijn. En als toeverlaat voor mensen, die als een kip zonder kop bezig zijn. Die zijn er genoeg in deze tijd."
Lazen we in een in een interview .En misschien is dat wel een heel goed idee
Het hele interview op de KRO bladzijde
Processie
Waarom zo sober en bescheiden? Neem het naburige Delft, daar trekt inmiddels jaarlijks een echte processie door de binnenstad. Pastoor Theo Blokland doet er voorzichtig over. Al onderstreept hij het belang van de herdenking van de H. Jeroen: “In deze tijd waarin de beleving van het geloof onder druk staat is het belangrijk om te kijken naar de bronnen van het geloof in deze regio”. Maar een processie, dat gaat hem wel wat ver. “Op de eerste zondag van september vieren we zijn feest in de kerk en daarmee starten we de activiteiten van de parochie. Dan wordt de reliekschrijn van Sint Jeroen rondgedragen in de kerk. Misschien zal er in de toekomst ook een rondje om de kerk volgen met de relieken,”voegt hij er voorzichtig aan toe.

Een zevenluik
Theo Blokland signaleert wel “kleine signalen” waaruit blijkt dat men in Noordwijk meer bezig is met hun heilige, “ook uit onverwachte hoek”. Zoals de plaatselijke stichting Kunstklank die jaarlijks in de duinen een opera opvoert. Vorig jaar was er het eerste deel te horen van een nieuw gecomponeerde opera over de H. Jeroen. En een kunstenaar uit het dorp heeft het plan om een zevenluik over de H. Jeroen te schilderen.

Kip zonder kop
Mij intrigeert toch vooral zijn hulp bij verloren voorwerpen, in combinatie met de merkwaardige, terugkerende teloorgang van zijn eigen schedel. Misschien moeten we hem niet aanroepen als we bijvoorbeeld onze sleutels kwijt zijn, zelfs niet als ons paard er vandoor is. Laten we dat maar aan de vertrouwde Antonius van Padua overlaten. Nee, laten we Sint Jeroen aanroepen als we er even ons hoofd niet meer bij hebben, als we de kluts kwijt zijn. En als toeverlaat voor mensen, die als een kip zonder kop bezig zijn. Die zijn er genoeg in deze tijd.

vrijdag 11 september 2009

Zoek de verschillen



Op open monumentendag is het een heel goed moment om de twee Jeroenskerken eens te bezichtigen en de verschillen te zoeken.
Een verschil kunnen we al verklappen.
Bij de een kunt u de toren beklimmen en bij de ander de relieken bekijken.
En bent u iets kwijt........vraag het eens aan Sint jeroen.
De grote of Sint Jeroenskerk.
De RK Sint Jeroenskerk

maandag 7 september 2009

Zo was het parochiefeest


In Noordwijk is zondag het St. Jeroensfeest gevierd. Excelsior en de koren van St. Jeroen en Maria ter Zee verleenden medewerking aan de eucharistieviering. Traditiegetrouw werd het St. Jeroensbeeldje uitgereikt aan een vrijwilliger die veel betekent voor de parochie. Dit jaar viel de eer te beurt aan Piet Augustinus. Hij is al jaren actief in de diaconie en zet zich onder meer in voor het Millenniumdoel "Water voor iedereen". Op het Lindenplein werd vervolgens gezamenlijk koffie gedronken met een St. Jeroenskransje, dat maar eenmaal per jaar wordt gebakken. Na optredens door Excelsior en Mozaïek gingen de voetjes van de vloer bij de klanken van de Spaarnetown Jazzband.

woensdag 2 september 2009

Sint Jeroensfeest 2009


Het Sint Jeroensfeest 2009. Om 11 uur is de plechtige eucharistieviering in de kerk van Sint Jeroen om de voorspraak van onze patroon te vragen voor onze parochiegemeenschap.
Daarna is het parochiefeest om dankbaar te zijn voor het vele goede dat met elkaar tot stand komt.